21) هر کس هر کاری می کند، باید آن ار خوب انجام دهد و محکم کارباشد، خیاط بایستی از کوکهای ریز و نخ محکم استفاده کند. پیامبر اکرم (صلی الله و علیه و آله ) فرموده است : " وَ لَکِنَّ اللهَ یُحِبُّ عَبداً إِذَا عَمِلَ عَمَلاً أحکَمَهُ ".
22) انسان کسی را که دوست داشته باشد برایش پول خرج می کند. ما هم اگر می گوییم خدا را دوست داریم، باید در راه او خرج کنیم.
23) این چرخ خیاطی سینگر را ببینید ؛ همه قطعات ریز و درشتش مارک مخصوص کارخانه را دارد. می خواهند کوچکترین پیچ هم نشان این کارخانه را داشته باشد. انسان مؤمن هم، همه کارهای بزرگ و کوچکش باید نشان خدا را داشته باشد.
24) هر کاری را می کنید، نگویید من کردم. بگویید : مولا مرحمت فرمود و همه را از خدا بدانید.
25) پیش از آنکه منزل را عوض کنید، آرزوهای مرده ها را عملی کنید. آنان آرزو می کنند که حتی برای یک لحظه به دنیا برگردند و عملی مورد رضایت خداوند انجام دهند.
26) دین حق همین است که بالای منبرها گفته می شود، ولی دو چیز کم دارد : عشق به خداوند متعال واخلاص.
27) این عبادات ما، چیزی نیست که در آخرت روی آن حساب کنند و دست ما را بگیرد. کاری که برای ثواب است به درد خودم می خورد، کار را برای خدا انجام دهید.
28) انسان هر مقدار که به دستورهای پروردگار خود عمل کند، به همان اندازه نزدیک به حق می شود و به تشکیلات سلطنت او در می آید.
29) هر نفسی که می کشی امتحان است. در آن نفس ببین که نفست با رحمان شروع می شود یا با نیات شیطان شروع و مخلوط می شود. مواظب باش شیطان و نفس کلاهت را برندارند.
30) در پاسخ کسی که نصیحتی خواسته بود، گوشش را گرفت و فرمود : خدمت به خلق، خدمت به مردم.
31) اغلب مردم در حین مرگ یا پس از آن اقرار می کنند که :‹‹صدق الله و رسوله و...ک ه فایده ندارد، بلکه باید پیش از موت و هنگام حیات اقرار داشت.
32) غصه روزی را نخورید. من نصیحتی می کنم که شما خدا را فراموش نکنید ؛ زیرا خداوند سهم هر کسی را نوشته است.
33) من با خدا متعال انسی داشتم، التماس کردم که سرّ خلقت را به من بفرماید. خطاب آمد :احسان، احسان به خلق. آن مسأله ای که انسان را بعد از فرائض به حالت بندگی خداوند تبارک و تعالی می رساند، احسان به خلق است.
34) بدبخت ترین شخص، کسی است که دچار بلیه ای شود و در آن واقعه و حادثه، از حق غافل گردد.
35) به سادات احترام بگذارید و آنان را در هر مرتبه و منزلتی که هستند گرامی دارید.
36) اغلب مردم اظهار میدارند که ما امام زمان را از خودمان بیشتر دوست داری،حال که اینطور نیست زیرا اگر او را بیشتر از خود دوست داشته باشم،باید برای او کار کنیم،نه برای خود .
37) این مکتب برای نتیجه نیست، مکتب محبت است، مکتب عاشق سازی لست، واقعا مکتب خدا خواهی است.
38) علوم غریبه به درد نمی خورد. جز وبال چیز دیگری نیست. اسم اعظم هم به درد انسان نمی خورد.
39) نفس اماره را مهار بزنید و با آن مخالفت کنید.
40) شیطان را دیدم، بر جایی که انسان در نماز می خاراند بوسه می زند.
41) خدایا ! این دروغگو را درست کن و این قراضه را جا بینداز و به من توفیق بندگی بده، تا عبادتهای تو زمین نماند و زحمتهای تو هدر نرود.
42) تأثیر روزی حلال و حرام آن قدر زیاد است که ممکن است حلال زاده بخورد و مثل حرام زاده شود، و یا حرام زاده بخورد و حلال زاده شود.
43) در مکاشفات یقین نداشته باشید و هیچ وقت بر مکاشفه تکیه نکنید، همیشه باید رفتار و گفتار امامان را الگو قرار دهید.
44) قاشق برای غذا خوردن است و فنجان برای چای نوشیدن... انسان هم تنها برای آدم شدن خوب است.
45) قیمت تو به اندازه خواست توست، اگر خدا را بخواهی، قیمت تو بی نهایت است و اگر دنیا را بخواهی، قیمت تو همان است که خواسته ای
46) هی نگو دلم اینطور می خواهد، ببین خدا چه می خواهد.
47) خدا همه عالم را برای شما و شما را برای خودش آفریده است.ببینید که چه مقام و منزلتی برای شما آفریده است.
48) اگر چشم برای خدا کند می شود(عین اللّه) و اگر گوش برای خدا کار کند می شود(اذن اللّه) و اگر دست برای خدا کار کند می شود(ید اللّه) تا می رسد به قلب انسان که جای خداست.
49) همه خودهای انسان از خودپرستی است.تا خداپرست نشوی به جایی نمی رسی.
50) فرهاد هر کلنگی که می زد به یاد شیرین و به عشق او بود.هر کاری انجام می دهی تا پایان کار، باید همین حال را داشته باشی.همه فکر و ذکرت باید خدا باشد، نه خود...
51) از کلمه (ما) بگذرید، آن جا که در کارها کلمه(من) و (ما) حکومت می کند، شرک است.
52) وقتی خدا را شناختی، هر چه می کنی باید خالصانه و عاشقانه باشد.حتی کمال خود را هم در نظر نگیر.نفس بسیار زیرک و پیچیده است و دست بردار نیست.به هر نحو شده میخواهد خود را وادار کند.
"خدایا!ما رابرای خودت تعلیم وتکمیل وتربیت بفرما.
خدایا!پروردگارا!ما رابرای لقای خودت آماده بفرما"
مأخذ:
محمدی ری شهری، محمد ،کیمیای محبت،1382،ص198
****************************************************
مرحوم شیخ در دهه 1330 شعری در وصف امام علی(ع) سروده که از چینش جالبی برخوردار است و ابیات آن به ترتیب حروف الفبا آغاز می‌شود که اگر چه از نظر قافیه و عروض دچار مشکل است اما ابیات آن چینش جالبی دارد. به نظر می‌رسد این شعر بیش از آن که نوشته‌ای ادبی باشد، یک دلنوشته در راستای ستایش امیرالمؤمنین(ع) است.این شعر توسط خانواده نکوگویان در اختیار خبرگزاری فارس قرار گرفته است:
الف اولی ما خلق الله علی است
از ازل تا به ابد مقصد و مقصود علی است
ب بسم الله قرآن به بیانات علی است
باب علم نبی و مظهر علام علی است
ت تولای علی قلعه امن الله است
تاج تقوی به قیامت ز خدا بهر علی است
ث ثناخوان و ثناگوی خداوند علی است
ثمن هشت بهشت ار طلبی حُب علی است
ح حبیب‌الله و محبوب خداوند علی است
حاکم جمله مخلوق ز اخلاق علی است
خ خالی ز نواقص بر خلاق علی است
خیمه چرخ و فلک گردش او بهر علی است
د داروی دوای همه امراض علی است
دین اسلام که کامل شده از نصب علی است
ذ ذکر است که قرآن همگی ذکر علی است
زبده عالم هستی علی و آل علی است
ر روح و نبی و باعث و ایجاد علی است
راه حق گر طلبی شاه روش راه علی است
ز زبان همه اشیاء ز بیانات علی است
زر عالم همگی ذره‌‌ای از جود علی است
س سید بوصیهای نبی جمله علی است
سید هشت بهشت علی و آل علی است
ش شیر است که شیر اسدالله علی است
شای از او به شهان است شهنشاه علی است
ص صبر است که ترویج شریعت همه از صبر علی است
صادق واهب مُصلح علی و آل علی است
ض ضوء‌است و ضیاء همه از نور علی است
ضابط عالم هستی علی و آل علی است
ط طاهر بود آیه تطهیر علی است
طهر و طاهر بود آن‌کس که پسر عم علی است
ظ ظاهر بود و مظهر الله علی است
ظلّ ممدود الهی علی و آل علی است
ع عارف بود از مبداء و میعاد علی است
عالم کون و مکان واسطه فیض علی است
غ باشد غنی و مغنی اشیاء علی است
غنی آخر آن است که محبوب علی است
ف فتح است که عالم همه از فتح علی است
فوق ایدیهم قرآن و یدالله علی است
ق قرآن بود و جملگی‌اش مدح علی است
قسمت دوزخ و فردوس به تقسیم علی است
ک باشد کرم و باعث اکرام علی است
کُل اشیاء که موجود شد از بهر علی است
ل لطف است ز خلاق به مخلوق که از بهر علی است
لغت خالق و مخلوق بر آن‌کس ز اعداء علی است
م میزان صراط است که در شأن علی است
مدح شیاء به شینی است که محبوب علی است
ن ناصر به نبی‌های خدا جمله علی است
ناجی و مُنجی عالم علی و آل علی است
و والی به ولایت ولی‌الله علی است
واجب الطاعه عالم علی و آل علی است
ه هواخواه خدا و نبی و دین علی است
هادی ار می‌طلبی یازده از نسل علی است
لا لا رطب و لا یابس از بهر علی است
لا الله گوی الا الله مخلوق همه از بهر علی است
ی یفعل مایشاء و یحکم از حب علی است
یا که گویم خلقت مخلوق از بهر علی است
من چه گویم گر چه اشیاء جمله مداح علی است
کی خلایق می‌توان باشد که این مدح علی است
آنکه مداحش خداوند پسر عم علی است
دیگران را کی سزد گویند مداح علی است
آنچه را گویند مداحان عالم کین همه مدح علی است
مدح پیغمبر بود بالاتر از مدح علی است